ஜென்மம் நிறைந்தது சென்றவர் வாழ்க சிந்தை கலங்கிட வந்தவர் வாழ்க நீரில் மிதந்திடும் கண்களும் காய்க நிம்மதி நிம்மதி இவ்விடம் சூழ்க

The life is over; hail to the person who left. Hail to the person who concerned us. Let the eyes swimming in tears dry up; Let peace and calm prevail.

ஜனனமும் பூமியில் புதியது இல்லை மரணத்தை போல் ஒரு பழையதும் இல்லை இரண்டும் இல்லாவிடில் இயற்கையும் இல்லை இயற்கையின் ஆணைதான் ஞானத்தின் எல்லை

Birth is nothing new upon this earth. There is nothing older than death. Without both, there is no Nature. The laws of Nature are the far reaches of wisdom.

பாசமுலவிய கண்களும் எங்கே பாய்ந்து துலாவிய கைகளும் எங்கே தேசம் அளாவிய கால்களும் எங்கே தீ உண்டதென்றது சாம்பலும் இங்கே

Where are the eyes filled with love? Where are the hands that moved? Where are the feet that straddled this earth There are only the ashes, after the consuming fire.

கண்ணில் தெரிந்தது காற்றுடன் போக மண்ணில் பிறந்தது மண்ணுடன் சேர்க எலும்பு சதை கொண்ட உருவங்கள் போக எச்சங்களால் அந்த இன்னுயிர் வாழ்க

What one could see, goes with the wind. What is born on earth, returns to the earth. The form made of flesh and bones disappears May the soul live forever.

பிறப்பு இல்லாமலே நாளொன்று இல்லை இறப்பு இல்லாமலும் நாளொன்று இல்லை நேசத்தினால் வரும் நினைவுகள் தொல்லை மறதியை போல் ஒரு மாமருந்தில்லை

There is no day without a birth There is no day without a death The memories born out of love trouble us. There is no medicine like forgetting.

கடல் தொடும் ஆறுகள் கலங்குவதில்லை தரை தொடும் தரைகள் அழுவதும் இல்லை நதி மழை போன்றதே விதி ஒன்று கண்டும் மதி கொண்ட மானுடர் மயங்குவதென்ன

The rivers which the ocean touches, do not worry; The lands that touch other lands, do not weep. When they percieve a Fate that is a like a river or rain Why do intelligent humans get enmeshed?

மரணத்தினால் சில கோவங்கள் தீரும் மரணத்தினால் சில சாபங்கள் தீரும் வேதம் சொல்லாததை மரணங்கள் கூறும் விதை ஒன்று வீழ்ந்திடில் செடி வந்து சேரும்

With death, some angers will cease. With death, some curses will end. Death clarifies what even the Vedas do not say. Where a seed falls, a plant will rise.

பூமிக்கு நாமொரு யாத்திரை வந்தோம் யாத்திரை தீருமுன் நித்திரை கொண்டோம் நித்திரை போவது நியதி என்றாலும் யாத்திரை என்பது தொடர் கதையாகும்

We came to this earth on a journey Before journey’s end, we fell asleep. Though sleeping is in our destiny, Our journey is a serial tale.

தென்றலின் பூங்கரம் தீண்டிடும் போதும் சூரிய கீற்றொளி தோன்றிடும் போதும் மழழையின் தேன்மொழி செவியுறும் போதும் மாண்டவர் எம்முடன் வாழ்ந்திட கூடும்

When the soft southern breeze touches us, When the rays of the rising sun touch us, When we hear the honeyed sound of the rain, Those who are departed, may live with us again.

மாண்டவர் சுவாசங்கள் காற்றுடன் சேர்க தூயவர் கண்ணொளி சூரியன் சேர்க பூதங்கள் ஐந்திலும் உன்னுடல் சேர்க போனவர் புண்ணியம் எம்முடன் சேர்க

May the breath of the departed mix with the breeze. May the light of their eyes mingle with the sun. May your body merge with the Five Elements May the good deeds of the departed belong to us.

போனவர் புண்ணியம் எம்முடன் சேர்க போனவர் புண்ணியம் எம்முடன் சேர்க

May the good deeds of the departed belong to us. May the good deeds of the departed belong to us.

Here’s the transliteration and a much better translation by R Shankar:

janmam niRaindadu senRavar vAzhga sindai kalangiDa vandavar vAzhga nIril midandiDum kaNgaLum kAyga nimmadi nimmadi ivviDam sUzhga Life was full, blessed be the departed Blessed be the ones who made us grieve May eyes that swim in tears dry out May tranquility pervade, here and everywhere

jananamum bhUmiyil pudiyadu illai maraNattai pOl oru pazhaiyadum illai iraNDum illAviDil iyaRkaiyum illai iyaRkaiyin ANaidAn nyAnattin ellai Birth on this earth is nothing new Nothing more timeworn than death But without them natural order will perish The bounds of knowledge are but nature’s mandates

pAsamulAviya kaNgaLum engE pAyndu tuzhAviya kaigaLum engE dEsam aLAviya kAlgaLum engE tI uNDadenRadu sAmbalum ingE Where are the loving eyes? Where are the hands that leapt to feel and search? Where are the feet that measured the world? Ashes and left-overs (from fire’s meal) are all that remain

kaNNil terindadu kATRuDan pOga maNNil piRandadu maNNuDan sErga elumbu sadai koNDa uruvangaL pOga eccangaLAl anda innuyir vAzhga What was evident has gone with the wind Born of the earth, is now unto the earth Skin and bone have evanesced May that sweet life live on despite defects

piRappu illAmalE nALonRu illai iRappu illAmalum nALonRu illai nEsattinAl varum ninaivugaL tollai maRadiyai pOl oru mAmarundillai A day without birth isn’t possible Nor a day without death Loving thoughts are the malady There’s no panacea like amnesia

kaDal toDum ARugaL kalanguvadillai tarai toDum tAraigaL azhuvadum illai nadi mazhai pOnRadE vidhi enRu kaNDum madi koNDa mAnuDar mayanguvadenna Rivers draining in the ocean are not distressed Rays touching the ground do not shed tears Knowing that rivers and rain are but fate Why are intelligent men bewildered

maraNattinAl sila kOpangaL tIrum maraNattinAl sila sApangaL tIrum vEdam sollAdadai maraNangaL kURum vidai onRu vIzhndiDil seDi vandu sErum Wrath expires with death Imprecations vanish with death What scriptures do not, death does teach If a seed falls, a tree will result

bhUmikku nAmoru yAttirai vandOm yAttirai tIrumun nittirai koNDOm nittirai pOvadu niyadi enRAlum yAttirai enbadu toDar kadaiyAgum We’ve come on a journey to this earth We’ve gone to sleep before journey’s end Even if sleep were pre-ordained The journey itself is without end

tenRalin pUnkaram tINDiDum pOdum sUriya kITRoLi tOnRiDum pOdum mazhalaiyin tEnmozhi seviyuRum pOdum mANDavar emmuDan vAzhndiDa kUDum When the gentle fingers of the wind caress When a sliver of sunlight sparkles When the prattle of babes fills our ears The dead come back to our lives

mANDavar suvAsangaL kATRuDan sErga tUyavar kaNNoLi sUriyan sErga bhUtangaL aindilum unnuDal sErga pOnavar puNNiyam emmuDan sErga May the breath of the dead mingle with the wind May the brightness of their eyes brighten the sun May their bodies become one with the elements May their virtue become ours